Het zenuwstelsel bestaat uit twee hoofdonderdelen: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel omvat de hersenen, de hersenstam en het ruggenmerg. Het ruggenmerg kun je zien als een verdeelkast met zekeringen, waarbij elke zekering verbonden is met zenuwen die signalen ontvangen en verzenden. Verschillende structuren zijn gekoppeld aan een specifieke zekering (organen, spieren, gewrichten, ligamenten), een geheel dat we een metameer noemen.
Bron foto: Van Cranenburgh, B., 2015. Segmentale verschijnselen. s.l.:Bohn Stafleu van Loghum (Springer Media BV).
Alarm in het systeem
Wanneer een gewricht of ander lichaamsdeel problemen ondervindt door interne factoren (zoals stress of voeding) of externe factoren (zoals een blessure door onder- of overbelasting), zendt het via de zenuwen een signaal naar een specifiek segment van het ruggenmerg. Dit zorgt ervoor dat de betreffende zekering in alarm gaat. Dit betekent dat het metameer overgevoelig wordt, waardoor het signalen naar andere aangesloten structuren stuurt en deze ook in een staat van verhoogde spanning brengt (hypertonie). De zekering vertoont dan zowel een verhoogde reactie op prikkels als een verhoogde gevoeligheid voor nieuwe signalen.
De vicieuze cirkel
Een gespannen geworden structuur (zoals spierweefsel) heeft een slechtere doorbloeding, waardoor er een tekort aan voedingsstoffen en zuurstof ontstaat en afvalstoffen minder goed worden afgevoerd. Dit leidt tot meer signalen naar dezelfde alarmerende zekering. Bovendien kunnen naastliggende zekeringen ook in alarm raken, wat leidt tot een vicieuze cirkel waarin structuren elkaar blijven beïnvloeden en het herstelproces wordt belemmerd. Dit kan langdurige en hardnekkige klachten veroorzaken.
Een praktijkvoorbeeld
Stel, een patiënt ervaart maagklachten. De maag staat in verbinding met specifieke rugsegmenten. Via zenuwen worden alarmsignalen naar specifieke zekeringen gestuurd. Dit kan leiden tot verschillende klachten, zoals hoofdpijn en nekpijn door een zekering hoog in de nek, en pijn tussen de schouderbladen door zekeringen in de bovenrug. Andere symptomen kunnen zijn pijn of een zwaar gevoel in de maag (epigastrische zone). Deze pijn en symptomen sturen weer nieuwe signalen naar de zekeringen, waardoor het lichaam in een zichzelf onderhoudende vicieuze cirkel terechtkomt.
Behandeling door een osteopaat
Een osteopaat zoekt naar dergelijke vicieuze cirkels door te kijken naar het zenuwstelsel en behandelt niet alleen de symptomen, maar ook de onderliggende oorzaken. Om de vicieuze cirkel te doorbreken, moeten zowel de oorzakelijke als de resulterende elementen worden aangepakt. Dit lijkt op het oplossen van de kip-en-ei-kwestie; beide moeten worden verwijderd om de cirkel te doorbreken. De osteopaat onderzoekt en normaliseert alle structuren die met een alarmerende zekering verbonden zijn, zodat de zekering weer tot rust komt. Zodra het alarm is opgeheven, kan het lichaam zijn zelfherstellende vermogen hervatten en een gezond evenwicht vinden.
Niet alle klachten kunnen door osteopathie worden verholpen. Een osteopaat is getraind om te beoordelen of een klacht osteopathisch behandeld kan worden of dat doorverwijzing naar een andere specialist noodzakelijk is.
Commentaires